Atjoni woensdag 19 maart

Na een onrustige nacht, slecht geslapen, alles vies, geen elektra, zijn we al om half 8 s'morgens vertrokken met ons hondaatje van Kok de berg weer af naar beneden, dwars door dikke wolken en weer veel vlinders en prachtige vlinders richting Atjoni. Na ongeveer 70 km langs allerlei kleine hutjes kom je dus in het dorpje Atjoni. Hier eindigt de weg en kan je alleen nog maar verder per boot, karjool, de rivier af de jungle in. Nadat ik een politieagent had gevraagd waar ik de auto veilig kon parkeren en wees naar onze auto, moest hij lachen en zei dat ik dat autootje gerust kon laten staan, die zou echt niet gejat worden. Hij vroeg waar we heen wilden, toen ik zei het nog niet precies te weten, regelde hij een boot en zei dat we naar anaula moesten gaan. Voor we het ons realiseerden vaarden we al met een bootsman voor100 Srd de surinamerivier af. Geweldig was het, langs ontblote wassende vrouwen in de rivier, kleine dorpjes met wat hutjes en door hele gevaarlijke stroomversnellingen. Na 1 uur arriveerden we bij een steiger en daar gaf hij aan dat we aan land moesten.
Bleek dat we in "Anaula" resortpark waren. De beheerder zeer verbaasd want er komen normaal geen gasten zomaar aan, gebeld met Paramaribo en we konden toch een cabin krijgen en met betaling mee eten en aan excursies mee doen.
Een prachtig resort met schitterende cabins aan de stroomversnelling, lekkere bedden met klamboe, douche en heerlijk eten. s'Middags zou een nieuw groepje arriveren tot die tijd heerlijk gezwommen in de kreek en uitgerust in de hangmat.
Overal liepen grote kleurrijke hagedissen en leguanen rond.
Uitkijkend over de rivier op mijn veranda kwamen spontaan de tranen, wat een avontuur, vond het ook best een beetje eng en nu op deze ongelooflijke mooi plek samen met mijn maatje waarop ik de afgelopen dagen zo op heb geleund. Zo'n reis maakt je huwelijk weer heel sterk, je realiseert je hoe belangrijk liefde en vertrouwen is. Goed gedaan Peet.
Om 5 uur zijn we met een gids naar een stroomversnelling gevaren waar je heerlijk kon zwemmen, mensen met wonden en vrouwen met menstruatie mochten het water niet in vanwege de piranha's . Wij dus wel haha. s'avonds zijn we ook nog met hem mee geweest om kaaimannen te spotten langs de oever van de rivier. En ja hoor 3 stuks gezien, liggend langs de kant wachtend op een prooi. In het pikke donker langs rotspartijen en zandbanken terug gevaren onder een prachtige sterrenhemel.
De maan is hier namelijk omgekeerd, heel vreemd om te zien.
Om 10 uur moe maar voldaan in een diepe slaap gevallen.